Czcionka wycięta niegdyś przez Williama Caslona I (1692–1766) ciągle pozostaje – mimo wszystkich swoich niedoskonałości i nieukrywanego archaizmu – jednym z głównych punktów odniesienia anglosaskiej typografii. Jak pisał Robert Bringhurst: „w świecie anglojęzycznym jego kroje zajmują od dawna ustaloną niepodważalną pozycję, jak fajka i pantofle, stary dobry samochód czy ulubiony fotel”. Nic dziwnego, że po Caslona sięga czy to Whittington Press i czy włoskie Alberto Tallone Editore.
Rambler Press jest zadurzony Caslonem od samego początku istnienia oficyny, czyli pierwszej wizyty w Whittington w 2012 r. Rok później, w 2013 r. ukazała się nasza pierwsza książka „The Revival of Caslon Types”, Justina Howesa. Od tego czasu, nasze uczucie do Caslona trwa niezmienie. I nie można się temu dziwić, jak bowiem głosi plakat opublikowany przez Whittington Press, po prostu „Caslonem ciężko jest skłamać”. Swoją drogą, został on wydrukowany dla Klubu Caslona, tajemnej grupy, której listę członków zgubił anonimowy przewodniczący.
Prawdę mówiąc, jeden z 60 egzemplarzy trafił do Ramblera. Cały nakład wydrukowany w 2009 r. ma dwa odmienne filigrany: “Jim” i “Dine”. Nasz jest “Jim”. Papier zaś trafił do Whittington Press, po zamknięciu Petersburg Press w 1985 r.
Na głównym zdjęciu jest pokazana jedna z pierwszych książek wydrukowanych przez Rambler Press “Podróż do Turek y Egiptu” Jana Nepomucena Potockiego (2015). Wydrukowanych i oprawionych w marmoryzowaną skórę i opatrzonych superekslibrisem Stanisława Augusta zostało wtedy jedynie kilka egzemplarzy (8?). Pokazany na zdjęciu jest jednak szczególny; wydrukowany na papierze czerpanym Queen Anne pochodzącym z pracowni Johna van Oosterom’a. Nazwa nie jest przypadkowa: jest identyczny jak papier wytwarzany w czasach królowej Anny (1702–1714). Książka została złożona oczywiście Caslonem i to z “długim s”. Jak zapewne Mistrz życzyłby sobie.
