Sébastien-Roch Nicolas, zw. de Chamfort

Sébastien-Roch Nicolas, zw. de Chamfort ur. 6 kwietnia 1741 zm. 13 kwientnia 1794) – francuski literat i aforysta, uważany przez współczesnych za następcę Woltera, członek Akademii Francuskiej.

Uczył się w Paryżu, zarabiając na swoje utrzymanie udzielaniem korepetycji i pisaniem pamfletów do gazet. Sławę zdobył wydając w 1764 komedię La Jeune Indienne. W 1770 pisarz wydał kolejną komedię Le Marchand de Smyrne. Ciężka choroba wpłynęła na jego decyzję udania się na kurację do Contrexéville. Dzięki ofiarowanej mu przez przyjaciela pensji mógł znowu usiąść przy biurku. W 1774 otrzymał nagrodę Akademii Marsylskiej. Rok później jego Mustapha et Zéangir wystawiono w Fontainebleau  w obecności Ludwika XVI  i Marii Antoniny. W 1781 r. został wybrany do Akademii Francuskiej. Podczas dyktatury jakobinów, zagrożony więzieniem, próbował popełnić samobójstwo.

Dzieła Chamforta szybko znalazły swoich polskich tłumaczy. W 1774 ukazała się Młoda Indianka, a w 1784 Kupiec Smyrneński. Jego główne dzieło, Charaktery i anegdoty ukazały się po polsku w 1910 a później, w tłumaczeniu Boya, w 1933 r.